გერმანიაში მცხოვრები შორენა შაბურიშვილი წერს, როგორ მოექცნენ ერლინის მეტროში ქართველები.

,,სამუშაოდან სახლში მივდივარ. ბერლინის მეტროში დავჯექი. პირდაპირ 50 წელს გადაცილებული კაცი დაჯდა, მეორე მხარეს 2 მისი მეგობარი. ეს კაცი, რომელიც პირდაპირ მიზის, ამ ბიჭებს ეუბნება ჩემზე, ამ დედა მოტყნ...ლს რა მაინცდამაინც აქ მოუნდა დაჯდომაო? მე არც ვაციე და ვაცხელე, ვუპასუხე ქართულად: ,,დედა მოტყნულ...ბი სახლში მოიკითხე-მეთქი".

დაიწყო ბოდიშის მოხდა, ნეტა მიწა გამისკდესო, მცხვენია ძალიანო. გერმანელი მეგონე და იმიტომ შევიგინეო. საინტერესოა, გერმალ ქალბატონს რატომ უნდა აგინო მეტროში, სადაც უნდა ადამიანს, იქ დაჯდება-მეთქი, რა შუაშია გერმანელი ან ქართველი.

იმის მერე ეს კაცი მეტროში რომ დამინახავდა, იმალებოდა. რატომ უყვართ ბევრ ქართველ ვითომ მაგარ ბიჭებს ყოველ 2 სიტყვაში, მოვტყ..ნის და ბევრი ასეთი საშინელი სიტყვებით თავის მოწონება, რაც ძალიან დაბალ დონეზე მეტყველებს. ასეთ ხალხს რომ ვხედავ ქუჩაში, მე მრცხვენია მათ მაგივრად"